عشق و ازدواج

هر چند که سیگموند فروید یکی از چهره های برجسته در حوزه روان شناسی می باشد، ولی رشته روان شناسی نسبت به آن دوره زمانی پیشرفت قابل توجهی داشته است.

روز به روز رابطه روان شناسی با حوزه های علمی مختلف (شامل زیست شناسی، عصب شناسی، جامعه شناسی، انسان شناسی و علم اقتصاد) بیشتر می شود.

در ضمن محدودیت های مربوط به حوزه های فرعی روان شناسی که در گذشته وجود داشته است، در حال حاضر به خودی خود از بین رفته است؛

امروزه این امکان وجود دارد که تیم های میان رشته ای که دارای سطوح تحلیل چندگانه (شامل سطوح اجتماعی، شناختی یا بیولوژیکی) هستند، به منظور رفع یک مشکل مشترک با هم همکاری کنند.

روان شناسی بیولوژیکی
روان شناسی بیولوژیکی عبارت از مطالعه روان شناسی می باشد که بر مبنای رفتار است.

روان شناسی بیولوژیکی بیشتر مبتنی بر روابط مابین فرآیند های روان شناختی و اتفاقات روان شناختی مربوطه می باشد (به بیان دیگر مبتنی بر پدیده ذهنی بدنی می باشد).

این حوزه بیشتر بر روی عملکرد ذهن و سیستم عصبی در فعالیت هایی (همانند تفکر، یاد گرفتن، احساس کردن، درک کردن و مشاهده کردن) متمرکز است که به عنوان مشخصه انسان و حیوان در نظر گرفته می شوند.

روان شناسی رشد
روان شناسی رشد یک شاخه ای از روان شناسی می باشد که با تغییرات موجود در عملکرد شناختی، انگیزشی، روانی – فیزیولوژیکی و اجتماعی مرتبط است که در طول گستره زندگی انسانی صورت می گیرد.

در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم روان شناسی رشدی بیشتر مربوط به روان شناسی کودک بود. با این وجود، در دهه ۱۹۵۰ این حوزه از روان شناسی بیشتر به مطالعه روابط مابین متغیرهای شخصی و رشد کودک متمرکز شد؛

همچنین نظریه های رفتاری بی اف اسکینر (B.F. Skinner) و نظریه های شناختی جین پیگت (Jean Piaget) بر روی رشد و پیشرفت کودک تا دوره نوجوانی متمرکز بودند.

روان شناسی رشدی عبارت از مطالعه علمی در مورد نحوه و دلیل تغییر ماهیت و وجود انسانی در طول دوره های مختلف زندگی می باشد. این حوزه از روان شناسی در گذشته بر روی نوزادان و کودکان متمرکز بود؛

با گسترش یافتن روان شناسی رشد، این حوزه دوره های نوجوانی، رشد بزرگسالی، کهنسالی و کل طول زندگی را هم شامل شده است.

این حوزه تغییرات صورت گرفته در سه حوزه مهم را بررسی می کند که عبارتند از: رشد فیزیکی، رشد شناختی و رشد عواطف اجتماعی.

این سه حوزه شامل طیف گسترده ای از موضوعات می باشند که می توان به مهارت های حرکتی، عملکردهای اجرایی، شناخت اخلاقی، یادگیری زبان، تغییر اجتماعی، رشد شخصیتی، رشد عاطفی، مفهوم خود و تشکیل هویت اشاره کرد.

روان شناسی رشد تاثیرات مربوط به طبیعت و رشد را بر روی فرآیند رشد انسانی و فرآیندهای مربوط به تغییرات صورت گرفته را در طول زمان بررسی می کند.

متخصصان این حوزه تعاملات مابین ویژگی های شخصیتی، رفتار فردی و عوامل محیطی (شامل زمینه اجتماعی و محیط ساخت) را بررسی می کنند.

منبع:مشاور کو:مرکز مشاوره روانشناسی و مشاوره آنلاین-روانشناسی و سلامت روان

روانشناسی بالینی

روانشناسی و مشاوره از واژه های آشنا در عصر جدید است.

علارغم آگاهی مردم نسبت به رشته روانشناسی، گاه روانشناسی مساوی با روانشناسی بالینی در نظر گرفته می شود.

روانشناسی
روانشناسی به صورت کلی علم بررسی رفتار و فرایندهای روانی است که شامل گرایش هایی به شرح زیر است:

روانشناسی بالینی
روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
روانشناسی عمومی
روانشناسی خانواده
روانشناسی سلامت
روانشناسی تربیتی
روانشناسی صنعتی و سازمانی
روانشناسی شناختی
روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی
روانسنجی ( سنجش و اندازه گیری )
روانشناسی اسلامی
بنابراین روانشناسی بالینی تنها یکی از شاخه ی روانشناسی و البته پرطرفدارترین رشته از زیرمجموعه روانشناسی است که به تشخیص و درمان نابهنجاری ها و اختلالات روانی می پردازد.

شاید تصور خیلی ها نسبت به روانشناسی بالینی تصور یک درمانگر مرموز و مبهم با یک پیپ و بیمار روی کاناپه باشد؛

تصوری که از رمان ها یا فیلم های سینمایی در ذهن مان شکل گرفته است.

اما روانشناسی بالینی دقیقا به چه معناست و یک درمانگر بالینی در کلینیک خود چه می کند و چه مهارت ها و وظایفی دارد؟

مشاوره آنلاین رایگان روانشناسی در سریع ترین زمان ممکن
مشاوره آنلاین رایگان روانشناسی در سریع ترین زمان ممکن
در کلینیک یک روانشناس بالینی چه می گذرد ( مهارت های یک روانشناس بالینی )
خیلی از ماها به ویژه افرادی که تا کنون تجربه درمان نزد یک روان شناس را نداشته اند تصویر مبهمی از اتاق درمان در ذهن خود ایجاد نموده اند که در ادامه برای روشن تر شدن ابهامات ذهن تان به این موضوع می پردازیم.

در یک تقسیم بندی کلی می توان مهارت ها و حیطه های تخصصی یک روانشناس بالینی را به شرح زیر تقسیم نمود:

ارزیابی یا سنجش
ممکن است خیلی ها با شنیدن اسم روانشناس تصور کنند که او فردی غیرعادی یا دارای توانایی های فوق الغاده است.

سوالاتی مانند “شخصیت من چه جوریه؟” برای یک روانشناس جملاتی آشناست.

اما لازم به ذکر است که روانشناسی به عنوان یک علم همانند سایر علوم دارای ابزار و فنون بوده و برای سنجش شخصیت، استعداد، هوش و اختلالات از ابزار تخصصی ویژه خود استفاده می کند.

پرسشنامه، مصاحبه، و مشاهده سه ابزار اصلی و آچار فرانسه یک روانشناس برای بررسی و سنجش مشکلات، ویژگی ها و استعداد مراجعان است.

منبع :مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-روانشناسی بالینی