عشق و ازدواج

نازنين:

سلام من دخترم و ۱۷ سالمه مشكل من اينه كه اصلا نميتونم تو اجتماع قرار بگيرم و اعتماد بنفس ندارم.خانوادم مذهبين به همين دليل از طرف دوستام مسخره ميشم و اين باعث شده هميشه جلوي دوستام چيزي رو نشون بدم كه نيستم وخودم نباشم و نشون بدم كه منم مثل خودشونم. اين باعث شده از شون كناره گيري كنم و خيلي وقتا باهاشون در ارتباط نباشم.
خيلي خودمو با همسن و سالام مقايسه ميكنم و هميشه ميبينم كه چقد از من بهترن و من درمقابلشون اعتماد بنفس ندارم هميشه تو جمعا ساكتم و گوشه گيرم.
همش حس ميكنم بقيه دوس ندارن با من درارتباط باشن از من بدشون مياد و منو مسخره ميكنن.

مشاور:

با سلام خدمت شما دوست عزيز
در سن شما گرايش به بودن و اهميت روابط دوستي زياد مي باشد و همين موضوع باعث مي شود كه گاه نوجوان سعي كند براي مورد پذيرش قرار گرفتن تغييراتي در خود ايجاد كند كه گاه حتي مورد قبولش نيز نمي باشد .
۱٫ مذهبي بودن خانواده شما باعث مي شود چه رفتاري داشته باشند كه شما آنها را دوست ندرايد؟
۲٫ فكر مي كنيد افرادي كه نمي توانند به هنجارها و انواده شما احترام بگذارند مي توانند دوستان خوبي باشند؟
۳٫ شما تا به حال از دوستانتان شنيده ايد كه مايل به رابطه با شما نيستند؟
۴٫ ديدگاه خودتان در مورد خانواديتان چيست و رابطه شما با آنها چگونه مي باشد؟

نازنين:

ممنون از پاسختون.راستش خيلي وقتا كه با دوستام ميخوام برم بيرون خانوادم اجازه نميدن و دوستام مسخره ميكنن به خاطر همين خيلي وقتا مجبورم نگم خانوادم نميزارن و از طرف خودم بهونه اي بيارم يا زماني كه با دوستام بيرونم همش زنگ ميزنن و منو چك ميكنن بخاطر اينم مسخره ميشم البته مستقيم نه اما بهم ميفهمونن يا مثلا خانواده من طورين كه من باهيچ پسري در ارتباط نيستم و از اين موضوع هم دوستام تعجب ميكنن.راستش من قبول دارم كسايي كه به عقايد خانوادم احترام نميزارن دوستاي خوبي نيستن اما من از اول راهنمايي تا به الان ميديم كه شرايط من با دوستام فرق ميكنه و مثل من تا اين حد محدود نيستن و شرايط من براشون باعث تعجب بوده مثلا الان كم پيش مياد خانواده اي نزارن دخترشون بره بيرون و من اگه نخوام با چنين كسايي دوست باشم مجبورم كلا با همسن و سالام در ارتباط نباشم.و اينكه تا حالا نشده دوستام به من بگن دوست ندارن با من در ارتباط باشن ولي از چيزايي كه بهم ميگن اينطور حس ميكنم و باعث ميشه از خودم بدم بياد.روابط من با خانوادم خوبه ولي حس ميكنم زيادي محدودم من ديگ ۱۷ سالمه و سال ديگ بايد برم دانشگاه اين موضوع بنظرم حتي باعث كناره گيري من از دوستام توي دانشگاه هم ميشه اخه ديگ زيادي سخت گيريه و يجورايي باعث ميشه من مستقل نباشم اينكه حتي نتونم با دوستام برم بيرونو با همسن و سالم در ارتباط باشم البته مخالفت خانوادم درباره بيرون رفتنم بخاطر بي اعتمادي به من نيست ترس اونا از جامعه و ناامنيشه.

مشاور:

دوست عزيز دقت كنيد كه اينكه شما با جنس مخالف در ارتباط نيستيد مي تواند نشانه رشد يافتگي شما باشد چون روابط در اين سن بيشتر بر پايه هيجان مي باشد و مي تواند براي نوجوان آسيب هاي زيادي را به همراه داشته باشد در كنار اينكه به گرايش خود به جنس مخالف احترام بگذاريد نياز است كه به اينگونه روابط به صورت اغراق آميز كه دوستانتان بيان مي كنند توجه نكنيد چون هميشه همه مائل بيان نمي شوند و سعي دارد جوان مسائل را به گونه اي جلوه بدهد كه براي ديگران جذابيت زيادي داشته باشد.
در مورد والدينتان نيز بهتر است در احترام به نگراني هاي آنها در مورد نيازهايتان با آنها صحبت كنيد و سعي كنيد كه به /انچه داريد افتخار كنيد و به اين صورت در بيان درك نگراني هاي آنها مي توانيد نيازهاي خود را بهتر به آنها عنوان كنيد مثلا براي بيرون رفتن مي توانيد بيان كنيد كه نگراني آنها را درك مي كنيد و هنجارهاي آنها احترام مي گذاريد اما نياز داريد زماني را با دوستانتان بگذرانيد و سعي مي كنيد خودتان در زمان مناسبي با آنها تماس بگيرد .

نازنين:

خيلي ممنون از شما.البته خودم هم علاقه اي ندارم توي اين سن با جنس مخالف ارتباطي داشته باشم ولي چون دوستام از اين موضوع تعجب ميكنن باعث ميشه نگران شم و فك كنم مشكل از منه.

مشاور:

دوست عزيز نگراني ندارد و بهتر است به نيمه پر ليوان پر ليوان نگاه كنيد و اين نيمه پر اين مورد است كه شما از آسيب هاي احتمالي دور مي مانيد و مي تواند در زمان مناسب و در رشد مناسب يك ارتباط سازنده داشته باشيد .
سن شما تخيلات و هيجان زيادي در آن وجود دارد بخاطر همين دوستان شما با اين سبك اغراق آميز از روابط خود تعريف مي كنند در صورتي كه اين ميزان از روابط سازنده در سن شما وجود ندارد و احساسات زودگدر مي باشد

نازنين:

مرسي از لطفتون.

منبع: مشاوره آنلاين – تشخيص و درمان افسردگي